سیمین بری گل پیکری آری / از ماه و گل زیباتری آری / همچون پری افسون گری آری
دیوانه ی رویت منم چه خواهی دگر از من / سرگشته ی کویت منم نداری خبر از من
هر شب که مه در آسمان / گردد عیان دامن کشان / گویم به او راز نهان
که با من چه ها کردی / به جانم جفا کردی
هم جان و هم جانانه ای امّا / در دلبری افسانه ای امّا / امّا ز من بیگانه ای امّا
آزرده ام خواهی چرا؟ تو ای نوگل زیبا / افسرده ام خواهی چرا؟ تو ای آفت دل ه
ا عاشق کشی، شوخی، فسون کاری شیرین لبی / امّا دل آزاری با ما سر جور و جفا داری
می سوزم از هجران تو، نترسی ز آه من / دست من و دامان تو
چه باشد گناه من / دارم ز تو نامهربان / شوقی به دل شوری به جان
می سوزم از سوز نهان / ز جانم چه می خواهی / نگاهی به من گاهی
یارب برس امشب به فریادم / بستان از آن نامهربان دادم / بیداد او برکنده بنیادم
گو ماه من از آسمان / دمی چهره بنماید / تا شاهد امید من ز رخ پرده بگشاید